Nóra f
Matronymics
singular | |
---|---|
indefinite | |
nominative | Nóra |
accusative | Nóru |
dative | Nóru |
genitive | Nóru |
Nóra
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Nóra | Nórák |
accusative | Nórát | Nórákat |
dative | Nórának | Nóráknak |
instrumental | Nórával | Nórákkal |
causal-final | Nóráért | Nórákért |
translative | Nórává | Nórákká |
terminative | Nóráig | Nórákig |
essive-formal | Nóraként | Nórákként |
essive-modal | — | — |
inessive | Nórában | Nórákban |
superessive | Nórán | Nórákon |
adessive | Nóránál | Nóráknál |
illative | Nórába | Nórákba |
sublative | Nórára | Nórákra |
allative | Nórához | Nórákhoz |
elative | Nórából | Nórákból |
delative | Nóráról | Nórákról |
ablative | Nórától | Nóráktól |
non-attributive possessive - singular |
Nóráé | Nóráké |
non-attributive possessive - plural |
Nóráéi | Nórákéi |
Possessive forms of Nóra | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Nórám | Nóráim |
2nd person sing. | Nórád | Nóráid |
3rd person sing. | Nórája | Nórái |
1st person plural | Nóránk | Nóráink |
2nd person plural | Nórátok | Nóráitok |
3rd person plural | Nórájuk | Nóráik |
Aphetic form of Onóra, from Latin Honora.
Nóra f (genitive Nóra)