From sancak (“emblem”) + tepe (“hill”).
Sancaktepe
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Sancaktepe | Sancaktepeler / Sancaktepe'ler |
accusative | Sancaktepe'yi | Sancaktepeleri / Sancaktepe'leri |
dative | Sancaktepe'ye | Sancaktepelere / Sancaktepe'lere |
locative | Sancaktepe'de | Sancaktepelerde / Sancaktepe'lerde |
ablative | Sancaktepe'den | Sancaktepelerden / Sancaktepe'lerden |
genitive | Sancaktepe'nin | Sancaktepelerin / Sancaktepe'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Sancaktepe'm | Sancaktepelerim Sancaktepe'lerim |
senin (your) | Sancaktepe'n | Sancaktepelerin Sancaktepe'lerin |
onun (his/her/its) | Sancaktepe'si | Sancaktepeleri Sancaktepe'leri |
bizim (our) | Sancaktepe'miz | Sancaktepelerimiz Sancaktepe'lerimiz |
sizin (your) | Sancaktepe'niz | Sancaktepeleriniz Sancaktepe'leriniz |
onların (their) | Sancaktepe'si Sancaktepeleri Sancaktepe'leri |
Sancaktepeleri Sancaktepe'leri |