From aanvallen (“to appeal”) or aanval (“something appealing”) + -ig.
aanvallig (comparative aanvalliger, superlative aanvalligst)
Declension of aanvallig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | aanvallig | |||
inflected | aanvallige | |||
comparative | aanvalliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | aanvallig | aanvalliger | het aanvalligst het aanvalligste | |
indefinite | m./f. sing. | aanvallige | aanvalligere | aanvalligste |
n. sing. | aanvallig | aanvalliger | aanvalligste | |
plural | aanvallige | aanvalligere | aanvalligste | |
definite | aanvallige | aanvalligere | aanvalligste | |
partitive | aanvalligs | aanvalligers | — |