From acefalia + -iczny. First attested in 1929.[1]
acefaliczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | acefaliczny | acefaliczna | acefaliczne | acefaliczni | acefaliczne | |
genitive | acefalicznego | acefalicznej | acefalicznego | acefalicznych | ||
dative | acefalicznemu | acefalicznej | acefalicznemu | acefalicznym | ||
accusative | acefalicznego | acefaliczny | acefaliczną | acefaliczne | acefalicznych | acefaliczne |
instrumental | acefalicznym | acefaliczną | acefalicznym | acefalicznymi | ||
locative | acefalicznym | acefalicznej | acefalicznym | acefalicznych |