adamant-, stem of adamās + -ēus
adamantēus (feminine adamantēa, neuter adamantēum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | adamantēus | adamantēa | adamantēum | adamantēī | adamantēae | adamantēa | |
genitive | adamantēī | adamantēae | adamantēī | adamantēōrum | adamantēārum | adamantēōrum | |
dative | adamantēō | adamantēae | adamantēō | adamantēīs | |||
accusative | adamantēum | adamantēam | adamantēum | adamantēōs | adamantēās | adamantēa | |
ablative | adamantēō | adamantēā | adamantēō | adamantēīs | |||
vocative | adamantēe | adamantēa | adamantēum | adamantēī | adamantēae | adamantēa |