From adulēscēns (“young, youthful”) + -iō, present active participle of adolēscō (“grow, grow up”).
adulēscentior (present infinitive adulēscentiārī, perfect active adulēscentiātus sum); first conjugation, deponent
adulēscentior (comparative, neuter adulēscentius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | adulēscentior | adulēscentius | adulēscentiōrēs | adulēscentiōra | |
genitive | adulēscentiōris | adulēscentiōrum | |||
dative | adulēscentiōrī | adulēscentiōribus | |||
accusative | adulēscentiōrem | adulēscentius | adulēscentiōrēs adulēscentiōrīs |
adulēscentiōra | |
ablative | adulēscentiōre adulēscentiōrī |
adulēscentiōribus | |||
vocative | adulēscentior | adulēscentius | adulēscentiōrēs | adulēscentiōra |