From a- + humanistyczny. First attested in 1933.[1][2]
ahumanistyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | ahumanistyczny | ahumanistyczna | ahumanistyczne | ahumanistyczni | ahumanistyczne | |
genitive | ahumanistycznego | ahumanistycznej | ahumanistycznego | ahumanistycznych | ||
dative | ahumanistycznemu | ahumanistycznej | ahumanistycznemu | ahumanistycznym | ||
accusative | ahumanistycznego | ahumanistyczny | ahumanistyczną | ahumanistyczne | ahumanistycznych | ahumanistyczne |
instrumental | ahumanistycznym | ahumanistyczną | ahumanistycznym | ahumanistycznymi | ||
locative | ahumanistycznym | ahumanistycznej | ahumanistycznym | ahumanistycznych |