Probably a borrowing from Late Latin asciola.[1] Basque prehistorian José Miguel Barandiaran had previously proposed that the term was formed as a compound in pre-historic Basque with the first element, (h)aitz (“stone”) and the second, gora (“on top, up”).[2]
aizkora inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | aizkora | aizkora | aizkorak |
ergative | aizkorak | aizkorak | aizkorek |
dative | aizkorari | aizkorari | aizkorei |
genitive | aizkoraren | aizkoraren | aizkoren |
comitative | aizkorarekin | aizkorarekin | aizkorekin |
causative | aizkorarengatik | aizkorarengatik | aizkorengatik |
benefactive | aizkorarentzat | aizkorarentzat | aizkorentzat |
instrumental | aizkoraz | aizkoraz | aizkorez |
inessive | aizkoratan | aizkoran | aizkoretan |
locative | aizkoratako | aizkorako | aizkoretako |
allative | aizkoratara | aizkorara | aizkoretara |
terminative | aizkorataraino | aizkoraraino | aizkoretaraino |
directive | aizkoratarantz | aizkorarantz | aizkoretarantz |
destinative | aizkoratarako | aizkorarako | aizkoretarako |
ablative | aizkoratatik | aizkoratik | aizkoretatik |
partitive | aizkorarik | — | — |
prolative | aizkoratzat | — | — |