altrudiĝi

From al- +‎ trudi +‎ -iĝi.

• IPA^(key):
• Rhymes: -id͡ʒi
• Hyphenation: al‧tru‧di‧ĝi

altrudiĝi (present altrudiĝas, past altrudiĝis, future altrudiĝos, conditional altrudiĝus, volitive altrudiĝu)

1. (intransitive) to impose oneself, intrude
   • Viktor Sapoĵnikov (translator), Resurekto (Resurrection) by Leo Tolstoy, Part 1, Chapter 2, La Ondo de Esperanto, 2000, No. 5,

     Katjuŝa ne havis monon, kaj ŝi devis trovi laboron. Laboron havis forstisto. La forstisto havis edzinon, sed samkiel la policestro li de la unua tago komencis altrudiĝi al Katjuŝa.

     Having nothing to live on, Katusha had to look out for a place again, and found one in the house of a forester. The forester was a married man, but he, , began to beset her (lit. imposed himself on Katusha) from the first day. (Louise Maude translation, Oxford, 1994)

   • Heinrich August Luyken, Stranga Heredaĵo, Ĉapitro 3,

     Lorna penis per rido liberigi sin de altrudiĝanta maltrankvilo

     Lorna tried with a laugh to free herself from the anxiety that plagued her (lit. the anxiety imposing itself)

Conjugation of altrudiĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense altrudiĝas altrudiĝis altrudiĝos active participle altrudiĝanta altrudiĝantaj altrudiĝinta altrudiĝintaj altrudiĝonta altrudiĝontaj acc. altrudiĝantan altrudiĝantajn altrudiĝintan altrudiĝintajn altrudiĝontan altrudiĝontajn nominal active participle altrudiĝanto altrudiĝantoj altrudiĝinto altrudiĝintoj altrudiĝonto altrudiĝontoj acc. altrudiĝanton altrudiĝantojn altrudiĝinton altrudiĝintojn altrudiĝonton altrudiĝontojn adverbial active participle altrudiĝante altrudiĝinte altrudiĝonte infinitive altrudiĝi imperative altrudiĝu conditional altrudiĝus