altrudiĝi

From al- +‎ trudi +‎ -iĝi.

• IPA^(key):
• Rhymes: -id͡ʒi
• Hyphenation: al‧tru‧di‧ĝi

altrudiĝi (present altrudiĝas, past altrudiĝis, future altrudiĝos, conditional altrudiĝus, volitive altrudiĝu)

1. (intransitive) to impose oneself, intrude
   • Viktor Sapoĵnikov (translator), Resurekto (Resurrection) by Leo Tolstoy, Part 1, Chapter 2, La Ondo de Esperanto, 2000, No. 5,

     Katjuŝa ne havis monon, kaj ŝi devis trovi laboron. Laboron havis forstisto. La forstisto havis edzinon, sed samkiel la policestro li de la unua tago komencis altrudiĝi al Katjuŝa.

     Having nothing to live on, Katusha had to look out for a place again, and found one in the house of a forester. The forester was a married man, but he, , began to beset her (lit. imposed himself on Katusha) from the first day. (Louise Maude translation, Oxford, 1994)

   • Heinrich August Luyken, Stranga Heredaĵo, Ĉapitro 3,

     Lorna penis per rido liberigi sin de altrudiĝanta maltrankvilo

     Lorna tried with a laugh to free herself from the anxiety that plagued her (lit. the anxiety imposing itself)

Conjugation of altrudiĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		altrudiĝas		altrudiĝis		altrudiĝos
active participle		altrudiĝanta	altrudiĝantaj	altrudiĝinta	altrudiĝintaj	altrudiĝonta	altrudiĝontaj
	acc.	altrudiĝantan	altrudiĝantajn	altrudiĝintan	altrudiĝintajn	altrudiĝontan	altrudiĝontajn
nominal active participle		altrudiĝanto	altrudiĝantoj	altrudiĝinto	altrudiĝintoj	altrudiĝonto	altrudiĝontoj
	acc.	altrudiĝanton	altrudiĝantojn	altrudiĝinton	altrudiĝintojn	altrudiĝonton	altrudiĝontojn
adverbial active participle		altrudiĝante		altrudiĝinte		altrudiĝonte

infinitive		altrudiĝi						imperative		altrudiĝu						conditional		altrudiĝus