From amalgam + -at. First attested in 1807.
amalgamat m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | amalgamat | amalgamaty |
genitive | amalgamatu | amalgamatów |
dative | amalgamatowi | amalgamatom |
accusative | amalgamat | amalgamaty |
instrumental | amalgamatem | amalgamatami |
locative | amalgamacie | amalgamatach |
vocative | amalgamacie | amalgamaty |
Past participle of amalgama.
amalgamat m or n (feminine singular amalgamată, masculine plural amalgamați, feminine and neuter plural amalgamate)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | amalgamat | amalgamată | amalgamați | amalgamate | ||
definite | amalgamatul | amalgamata | amalgamații | amalgamatele | |||
genitive/ dative |
indefinite | amalgamat | amalgamate | amalgamați | amalgamate | ||
definite | amalgamatului | amalgamatei | amalgamaților | amalgamatelor |