From a- + materialny. First attested in 1937.[1]
amaterialny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | amaterialny | amaterialna | amaterialne | amaterialni | amaterialne | |
genitive | amaterialnego | amaterialnej | amaterialnego | amaterialnych | ||
dative | amaterialnemu | amaterialnej | amaterialnemu | amaterialnym | ||
accusative | amaterialnego | amaterialny | amaterialną | amaterialne | amaterialnych | amaterialne |
instrumental | amaterialnym | amaterialną | amaterialnym | amaterialnymi | ||
locative | amaterialnym | amaterialnej | amaterialnym | amaterialnych |