From Old Norse ambátt, compare ambaga.
ambátt f (genitive singular ambáttar, nominative plural ambáttir)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ambátt | ambáttin | ambáttir | ambáttirnar |
accusative | ambátt | ambáttina | ambáttir | ambáttirnar |
dative | ambátt | ambáttinni | ambáttum | ambáttunum |
genitive | ambáttar | ambáttarinnar | ambátta | ambáttanna |
From Proto-Germanic *ambahtō, feminine form of *ambahtaz, whence also Old English ambiht, Old High German ambaht, Gothic 𐌰𐌽𐌳𐌱𐌰𐌷𐍄𐍃 (andbahts). Compare Latin ambactus.
ambátt f
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ambátt | ambáttin | ambáttar, ambáttir | ambáttarnar, ambáttirnar |
accusative | ambátt | ambáttina | ambáttar, ambáttir | ambáttarnar, ambáttirnar |
dative | ambátt | ambáttinni | ambáttum | ambáttunum |
genitive | ambáttar | ambáttarinnar | ambátta | ambáttanna |