From ana- + statyczny. First attested in 1849.[1]
anastatyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | anastatyczny | anastatyczna | anastatyczne | anastatyczni | anastatyczne | |
genitive | anastatycznego | anastatycznej | anastatycznego | anastatycznych | ||
dative | anastatycznemu | anastatycznej | anastatycznemu | anastatycznym | ||
accusative | anastatycznego | anastatyczny | anastatyczną | anastatyczne | anastatycznych | anastatyczne |
instrumental | anastatycznym | anastatyczną | anastatycznym | anastatycznymi | ||
locative | anastatycznym | anastatycznej | anastatycznym | anastatycznych |