anfalla n
anfalla n
anfalla (present anfaller, preterite anföll, supine anfallit, imperative anfall)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | anfalla | anfallas | ||
supine | anfallit | anfallits | ||
imperative | anfall | — | ||
imper. plural1 | anfallen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | anfaller | anföll | anfalls, anfalles | anfölls |
ind. plural1 | anfalla | anföllo | anfallas | anföllos |
subjunctive2 | anfalle | anfölle | anfalles | anfölles |
present participle | anfallande | |||
past participle | anfallen |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.