Hello, you have come here looking for the meaning of the word
armónaigh. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
armónaigh, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
armónaigh in singular and plural. Everything you need to know about the word
armónaigh you have here. The definition of the word
armónaigh will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
armónaigh, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
armónaigh (present analytic armónaíonn, future analytic armónóidh, verbal noun armónú, past participle armónaithe)
- (transitive, intransitive, music) harmonize
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
armónaím
|
armónaíonn tú; armónaír†
|
armónaíonn sé, sí
|
armónaímid; armónaíonn muid
|
armónaíonn sibh
|
armónaíonn siad; armónaíd†
|
a armónaíonn; a armónaíos / a n-armónaíonn*
|
armónaítear
|
past
|
d'armónaigh mé; d'armónaíos / armónaigh mé‡; armónaíos‡
|
d'armónaigh tú; d'armónaís / armónaigh tú‡; armónaís‡
|
d'armónaigh sé, sí / armónaigh sé, sí‡
|
d'armónaíomar; d'armónaigh muid / armónaíomar‡; armónaigh muid‡
|
d'armónaigh sibh; d'armónaíobhair / armónaigh sibh‡; armónaíobhair‡
|
d'armónaigh siad; d'armónaíodar / armónaigh siad‡; armónaíodar‡
|
a d'armónaigh / ar armónaigh*
|
armónaíodh; harmónaíodh†
|
past habitual
|
d'armónaínn / armónaínn‡; n-armónaínn‡‡
|
d'armónaíteá / armónaíteá‡; n-armónaíteᇇ
|
d'armónaíodh sé, sí / armónaíodh sé, sí‡; n-armónaíodh sé, s퇇
|
d'armónaímis; d'armónaíodh muid / armónaímis‡; armónaíodh muid‡; n-armónaímis‡‡; n-armónaíodh muid‡‡
|
d'armónaíodh sibh / armónaíodh sibh‡; n-armónaíodh sibh‡‡
|
d'armónaídís; d'armónaíodh siad / armónaídís; armónaíodh siad‡; n-armónaídís‡‡; n-armónaíodh siad‡‡
|
a d'armónaíodh / a n-armónaíodh*
|
d'armónaítí / armónaítí‡; n-armónaít퇇
|
future
|
armónóidh mé; armónód; armónóchaidh mé†
|
armónóidh tú; armónóir†; armónóchaidh tú†
|
armónóidh sé, sí; armónóchaidh sé, sí†
|
armónóimid; armónóidh muid; armónóchaimid†; armónóchaidh muid†
|
armónóidh sibh; armónóchaidh sibh†
|
armónóidh siad; armónóid†; armónóchaidh siad†
|
a armónóidh; a armónós; a armónóchaidh†; a armónóchas† / a n-armónóidh*; a n-armónóchaidh*†
|
armónófar; armónóchar†
|
conditional
|
d'armónóinn; d'armónóchainn† / armónóinn‡; armónóchainn†‡; n-armónóinn‡‡; n-armónóchainn†‡‡
|
d'armónófá; d'armónóchthᆠ/ armónófá‡; armónóchthᆇ; n-armónófᇇ; n-armónóchthᆇ‡
|
d'armónódh sé, sí; d'armónóchadh sé, sí† / armónódh sé, sí‡; armónóchadh sé, s톇; n-armónódh sé, s퇇; n-armónóchadh sé, s톇‡
|
d'armónóimis; d'armónódh muid; d'armónóchaimis†; d'armónóchadh muid† / armónóimis‡; armónódh muid‡; armónóchaimis†‡; armónóchadh muid†‡; n-armónóimis‡‡; n-armónódh muid‡‡; n-armónóchaimis†‡‡; n-armónóchadh muid†‡‡
|
d'armónódh sibh; d'armónóchadh sibh† / armónódh sibh‡; armónóchadh sibh†‡; n-armónódh sibh‡‡; n-armónóchadh sibh†‡‡
|
d'armónóidís; d'armónódh siad; d'armónóchadh siad† / armónóidís‡; armónódh siad‡; armónóchadh siad†‡; n-armónóidís‡‡; n-armónódh siad‡‡; n-armónóchadh siad†‡‡
|
a d'armónódh; a d'armónóchadh† / a n-armónódh*; a n-armónóchadh*†
|
d'armónófaí; d'armónóchthaí† / armónófaí‡; armónóchtha톇; n-armónófa퇇; n-armónóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-armónaí mé; go n-armónaíod†
|
go n-armónaí tú; go n-armónaír†
|
go n-armónaí sé, sí
|
go n-armónaímid; go n-armónaí muid
|
go n-armónaí sibh
|
go n-armónaí siad; go n-armónaíd†
|
—
|
go n-armónaítear
|
past
|
dá n-armónaínn
|
dá n-armónaíteá
|
dá n-armónaíodh sé, sí
|
dá n-armónaímis; dá n-armónaíodh muid
|
dá n-armónaíodh sibh
|
dá n-armónaídís; dá n-armónaíodh siad
|
—
|
dá n-armónaítí
|
imperative
|
armónaím
|
armónaigh
|
armónaíodh sé, sí
|
armónaímis
|
armónaígí; armónaídh†
|
armónaídís
|
—
|
armónaítear
|
verbal noun
|
armónú
|
past participle
|
armónaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
armónaigh
- inflection of armónach (“harmonic”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading