atya (“father”) (in religious context) + -nk (“our”, possessive suffix)
atyánk
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | atyánk | — |
| accusative | atyánkat | — |
| dative | atyánknak | — |
| instrumental | atyánkkal | — |
| causal-final | atyánkért | — |
| translative | atyánkká | — |
| terminative | atyánkig | — |
| essive-formal | atyánkként | — |
| essive-modal | atyánkul | — |
| inessive | atyánkban | — |
| superessive | atyánkon | — |
| adessive | atyánknál | — |
| illative | atyánkba | — |
| sublative | atyánkra | — |
| allative | atyánkhoz | — |
| elative | atyánkból | — |
| delative | atyánkról | — |
| ablative | atyánktól | — |
| non-attributive possessive - singular |
atyánké | — |
| non-attributive possessive - plural |
atyánkéi | — |