From błonka + -o- + twórczy. First attested in 1955.[1][2]
błonkotwórczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | błonkotwórczy | błonkotwórcza | błonkotwórcze | błonkotwórczy | błonkotwórcze | |
genitive | błonkotwórczego | błonkotwórczej | błonkotwórczego | błonkotwórczych | ||
dative | błonkotwórczemu | błonkotwórczej | błonkotwórczemu | błonkotwórczym | ||
accusative | błonkotwórczego | błonkotwórczy | błonkotwórczą | błonkotwórcze | błonkotwórczych | błonkotwórcze |
instrumental | błonkotwórczym | błonkotwórczą | błonkotwórczym | błonkotwórczymi | ||
locative | błonkotwórczym | błonkotwórczej | błonkotwórczym | błonkotwórczych |