From bedriegen + -e- + -lijk.
bedriegelijk (comparative bedriegelijker, superlative bedriegelijkst)
Declension of bedriegelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | bedriegelijk | |||
inflected | bedriegelijke | |||
comparative | bedriegelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | bedriegelijk | bedriegelijker | het bedriegelijkst het bedriegelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste |
n. sing. | bedriegelijk | bedriegelijker | bedriegelijkste | |
plural | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste | |
definite | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste | |
partitive | bedriegelijks | bedriegelijkers | — |