From biały + -o- + skóra + -y. First attested in the.[1][2]
białoskóry (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | białoskóry | białoskóra | białoskóre | białoskórzy | białoskóre | |
genitive | białoskórego | białoskórej | białoskórego | białoskórych | ||
dative | białoskóremu | białoskórej | białoskóremu | białoskórym | ||
accusative | białoskórego | białoskóry | białoskórą | białoskóre | białoskórych | białoskóre |
instrumental | białoskórym | białoskórą | białoskórym | białoskórymi | ||
locative | białoskórym | białoskórej | białoskórym | białoskórych |