From bibliologia + -iczny. First attested in 1829, but in common usage only as of 1904.[1][2]
bibliologiczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | bibliologiczny | bibliologiczna | bibliologiczne | bibliologiczni | bibliologiczne | |
genitive | bibliologicznego | bibliologicznej | bibliologicznego | bibliologicznych | ||
dative | bibliologicznemu | bibliologicznej | bibliologicznemu | bibliologicznym | ||
accusative | bibliologicznego | bibliologiczny | bibliologiczną | bibliologiczne | bibliologicznych | bibliologiczne |
instrumental | bibliologicznym | bibliologiczną | bibliologicznym | bibliologicznymi | ||
locative | bibliologicznym | bibliologicznej | bibliologicznym | bibliologicznych |