From bijwoord (“adverb”) + -e- + -lijk (“-ly, -ial”).
bijwoordelijk (comparative bijwoordelijker, superlative bijwoordelijkst)
Declension of bijwoordelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | bijwoordelijk | |||
inflected | bijwoordelijke | |||
comparative | bijwoordelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | bijwoordelijk | bijwoordelijker | het bijwoordelijkst het bijwoordelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | bijwoordelijke | bijwoordelijkere | bijwoordelijkste |
n. sing. | bijwoordelijk | bijwoordelijker | bijwoordelijkste | |
plural | bijwoordelijke | bijwoordelijkere | bijwoordelijkste | |
definite | bijwoordelijke | bijwoordelijkere | bijwoordelijkste | |
partitive | bijwoordelijks | bijwoordelijkers | — |