From Ancient Greek βιωτικός (biōtikós) + -yczny. By surface analysis, bio- + -yczny. First attested in 1846.[1][2]
biotyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biotyczny | biotyczna | biotyczne | biotyczni | biotyczne | |
genitive | biotycznego | biotycznej | biotycznego | biotycznych | ||
dative | biotycznemu | biotycznej | biotycznemu | biotycznym | ||
accusative | biotycznego | biotyczny | biotyczną | biotyczne | biotycznych | biotyczne |
instrumental | biotycznym | biotyczną | biotycznym | biotycznymi | ||
locative | biotycznym | biotycznej | biotycznym | biotycznych |