From blok + -owiec. First attested in 1853.[1]
blokowiec m pers
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | blokowiec | blokowcy/blokowce (deprecative) |
genitive | blokowca | blokowców |
dative | blokowcowi | blokowcom |
accusative | blokowca | blokowców |
instrumental | blokowcem | blokowcami |
locative | blokowcu | blokowcach |
vocative | blokowcze | blokowcy |
blokowiec m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | blokowiec | blokowce |
genitive | blokowca | blokowców |
dative | blokowcowi | blokowcom |
accusative | blokowiec | blokowce |
instrumental | blokowcem | blokowcami |
locative | blokowcu | blokowcach |
vocative | blokowcu | blokowce |
blokowiec m animal
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | blokowiec | blokowce |
genitive | blokowca | blokowców |
dative | blokowcowi | blokowcom |
accusative | blokowca | blokowce |
instrumental | blokowcem | blokowcami |
locative | blokowcu | blokowcach |
vocative | blokowcu | blokowce |