From blondyn + -owy. First attested in 1752.[1]
blondynowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | blondynowy | blondynowa | blondynowe | blondynowi | blondynowe | |
genitive | blondynowego | blondynowej | blondynowego | blondynowych | ||
dative | blondynowemu | blondynowej | blondynowemu | blondynowym | ||
accusative | blondynowego | blondynowy | blondynową | blondynowe | blondynowych | blondynowe |
instrumental | blondynowym | blondynową | blondynowym | blondynowymi | ||
locative | blondynowym | blondynowej | blondynowym | blondynowych |