Perfect passive participle of cantō (“sing”), frequentative verb formed from cantus (“sung”), perfect passive participle of canere (“sing”).
cantātus (feminine cantāta, neuter cantātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cantātus | cantāta | cantātum | cantātī | cantātae | cantāta | |
Genitive | cantātī | cantātae | cantātī | cantātōrum | cantātārum | cantātōrum | |
Dative | cantātō | cantātō | cantātīs | ||||
Accusative | cantātum | cantātam | cantātum | cantātōs | cantātās | cantāta | |
Ablative | cantātō | cantātā | cantātō | cantātīs | |||
Vocative | cantāte | cantāta | cantātum | cantātī | cantātae | cantāta |