From causa (“cause, reason”) + -ārius.
causārius (feminine causāria, neuter causārium, adverb causārĭē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | causārius | causāria | causārium | causāriī | causāriae | causāria | |
genitive | causāriī | causāriae | causāriī | causāriōrum | causāriārum | causāriōrum | |
dative | causāriō | causāriae | causāriō | causāriīs | |||
accusative | causārium | causāriam | causārium | causāriōs | causāriās | causāria | |
ablative | causāriō | causāriā | causāriō | causāriīs | |||
vocative | causārie | causāria | causārium | causāriī | causāriae | causāria |