Inherited from Proto-Slavic *čudьnъ.
cudny (comparative cudniejszy or bardziej cudny, superlative najcudniejszy or najbardziej cudny, derived adverb cudnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | cudny | cudna | cudne | cudni | cudne | |
genitive | cudnego | cudnej | cudnego | cudnych | ||
dative | cudnemu | cudnej | cudnemu | cudnym | ||
accusative | cudnego | cudny | cudną | cudne | cudnych | cudne |
instrumental | cudnym | cudną | cudnym | cudnymi | ||
locative | cudnym | cudnej | cudnym | cudnych |