Perfect passive participle of dēsōlo (“forsaken, abandon, desert”), from dē (“from, away from”) + sōlus (“alone, sole, only”).
dēsōlātus (feminine dēsōlāta, neuter dēsōlātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dēsōlātus | dēsōlāta | dēsōlātum | dēsōlātī | dēsōlātae | dēsōlāta | |
genitive | dēsōlātī | dēsōlātae | dēsōlātī | dēsōlātōrum | dēsōlātārum | dēsōlātōrum | |
dative | dēsōlātō | dēsōlātae | dēsōlātō | dēsōlātīs | |||
accusative | dēsōlātum | dēsōlātam | dēsōlātum | dēsōlātōs | dēsōlātās | dēsōlāta | |
ablative | dēsōlātō | dēsōlātā | dēsōlātō | dēsōlātīs | |||
vocative | dēsōlāte | dēsōlāta | dēsōlātum | dēsōlātī | dēsōlātae | dēsōlāta |