Borrowed from Latin determinatio (“delegation”). With -áció ending.
determináció (plural determinációk)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | determináció | determinációk |
accusative | determinációt | determinációkat |
dative | determinációnak | determinációknak |
instrumental | determinációval | determinációkkal |
causal-final | determinációért | determinációkért |
translative | determinációvá | determinációkká |
terminative | determinációig | determinációkig |
essive-formal | determinációként | determinációkként |
essive-modal | — | — |
inessive | determinációban | determinációkban |
superessive | determináción | determinációkon |
adessive | determinációnál | determinációknál |
illative | determinációba | determinációkba |
sublative | determinációra | determinációkra |
allative | determinációhoz | determinációkhoz |
elative | determinációból | determinációkból |
delative | determinációról | determinációkról |
ablative | determinációtól | determinációktól |
non-attributive possessive – singular |
determinációé | determinációké |
non-attributive possessive – plural |
determinációéi | determinációkéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | determinációm | determinációim |
2nd person sing. | determinációd | determinációid |
3rd person sing. | determinációja | determinációi |
1st person plural | determinációnk | determinációink |
2nd person plural | determinációtok | determinációitok |
3rd person plural | determinációjuk | determinációik |