Perfect passive participle of dīnoscō.
dīnōtus (feminine dīnōta, neuter dīnōtum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dīnōtus | dīnōta | dīnōtum | dīnōtī | dīnōtae | dīnōta | |
genitive | dīnōtī | dīnōtae | dīnōtī | dīnōtōrum | dīnōtārum | dīnōtōrum | |
dative | dīnōtō | dīnōtae | dīnōtō | dīnōtīs | |||
accusative | dīnōtum | dīnōtam | dīnōtum | dīnōtōs | dīnōtās | dīnōta | |
ablative | dīnōtō | dīnōtā | dīnōtō | dīnōtīs | |||
vocative | dīnōte | dīnōta | dīnōtum | dīnōtī | dīnōtae | dīnōta |