From Old High German *druovi, northern variant of truobi. Compare German trüb, Dutch droef.
dréif (masculine dréiwen, neuter dréift, comparative méi dréif, superlative am dréifsten)
number and gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | hien ass dréif | si ass dréif | et ass dréif | si si(nn) dréif | |
nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | dréiwen | dréif | dréift | dréif |
independent without determiner | dréiwes | dréiwer | |||
dative | after any declined word | dréiwen | dréiwer | dréiwen | dréiwen |
as first declined word | dréiwem | dréiwem |