From dubbel (“double”) + zin (“meaning”) + -ig.
dubbelzinnig (comparative dubbelzinniger, superlative dubbelzinnigst)
Declension of dubbelzinnig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | dubbelzinnig | |||
inflected | dubbelzinnige | |||
comparative | dubbelzinniger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | dubbelzinnig | dubbelzinniger | het dubbelzinnigst het dubbelzinnigste | |
indefinite | m./f. sing. | dubbelzinnige | dubbelzinnigere | dubbelzinnigste |
n. sing. | dubbelzinnig | dubbelzinniger | dubbelzinnigste | |
plural | dubbelzinnige | dubbelzinnigere | dubbelzinnigste | |
definite | dubbelzinnige | dubbelzinnigere | dubbelzinnigste | |
partitive | dubbelzinnigs | dubbelzinnigers | — |