First attested in 1458. Borrowed from a South or West Slavic language, from Proto-Slavic *duxъna.
dunyha (usually uncountable, plural dunyhák)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dunyha | dunyhák |
accusative | dunyhát | dunyhákat |
dative | dunyhának | dunyháknak |
instrumental | dunyhával | dunyhákkal |
causal-final | dunyháért | dunyhákért |
translative | dunyhává | dunyhákká |
terminative | dunyháig | dunyhákig |
essive-formal | dunyhaként | dunyhákként |
essive-modal | — | — |
inessive | dunyhában | dunyhákban |
superessive | dunyhán | dunyhákon |
adessive | dunyhánál | dunyháknál |
illative | dunyhába | dunyhákba |
sublative | dunyhára | dunyhákra |
allative | dunyhához | dunyhákhoz |
elative | dunyhából | dunyhákból |
delative | dunyháról | dunyhákról |
ablative | dunyhától | dunyháktól |
non-attributive possessive – singular |
dunyháé | dunyháké |
non-attributive possessive – plural |
dunyháéi | dunyhákéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | dunyhám | dunyháim |
2nd person sing. | dunyhád | dunyháid |
3rd person sing. | dunyhája | dunyhái |
1st person plural | dunyhánk | dunyháink |
2nd person plural | dunyhátok | dunyháitok |
3rd person plural | dunyhájuk | dunyháik |