Back-formation from dölyfös, created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.[1]
dölyf (usually uncountable, plural dölyfök)
Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | dölyf | dölyfök |
accusative | dölyföt | dölyföket |
dative | dölyfnek | dölyföknek |
instrumental | dölyffel | dölyfökkel |
causal-final | dölyfért | dölyfökért |
translative | dölyffé | dölyfökké |
terminative | dölyfig | dölyfökig |
essive-formal | dölyfként | dölyfökként |
essive-modal | — | — |
inessive | dölyfben | dölyfökben |
superessive | dölyfön | dölyfökön |
adessive | dölyfnél | dölyföknél |
illative | dölyfbe | dölyfökbe |
sublative | dölyfre | dölyfökre |
allative | dölyfhöz | dölyfökhöz |
elative | dölyfből | dölyfökből |
delative | dölyfről | dölyfökről |
ablative | dölyftől | dölyföktől |
non-attributive possessive - singular |
dölyfé | dölyföké |
non-attributive possessive - plural |
dölyféi | dölyfökéi |
Possessive forms of dölyf | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | dölyföm | dölyfeim |
2nd person sing. | dölyföd | dölyfeid |
3rd person sing. | dölyfe | dölyfei |
1st person plural | dölyfünk | dölyfeink |
2nd person plural | dölyfötök | dölyfeitek |
3rd person plural | dölyfük | dölyfeik |