emigréieren (third-person singular present emigréiert, past participle emigréiert, auxiliary verb sinn)
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | emigréieren | |
| participle | emigréiert | |
| auxiliary | sinn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | emigréieren | — |
| 2nd singular | emigréiers | emigréier |
| 3rd singular | emigréiert | — |
| 1st plural | emigréieren | — |
| 2nd plural | emigréiert | emigréiert |
| 3rd plural | emigréieren | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||