Borrowed from Latin epilēpticus, with a semantic shift shared by other terms on -icus. Equivalent to epilepsie + -icus.
epilepticus m (plural epileptici)
epilēpticus (feminine epilēptica, neuter epilēpticum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | epilēpticus | epilēptica | epilēpticum | epilēpticī | epilēpticae | epilēptica | |
Genitive | epilēpticī | epilēpticae | epilēpticī | epilēpticōrum | epilēpticārum | epilēpticōrum | |
Dative | epilēpticō | epilēpticō | epilēpticīs | ||||
Accusative | epilēpticum | epilēpticam | epilēpticum | epilēpticōs | epilēpticās | epilēptica | |
Ablative | epilēpticō | epilēpticā | epilēpticō | epilēpticīs | |||
Vocative | epilēptice | epilēptica | epilēpticum | epilēpticī | epilēpticae | epilēptica |