From esku (“hand”) + soinu (“noise”).
eskusoinu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | eskusoinu | eskusoinua | eskusoinuak |
ergative | eskusoinuk | eskusoinuak | eskusoinuek |
dative | eskusoinuri | eskusoinuari | eskusoinuei |
genitive | eskusoinuren | eskusoinuaren | eskusoinuen |
comitative | eskusoinurekin | eskusoinuarekin | eskusoinuekin |
causative | eskusoinurengatik | eskusoinuarengatik | eskusoinuengatik |
benefactive | eskusoinurentzat | eskusoinuarentzat | eskusoinuentzat |
instrumental | eskusoinuz | eskusoinuaz | eskusoinuez |
inessive | eskusoinutan | eskusoinuan | eskusoinuetan |
locative | eskusoinutako | eskusoinuko | eskusoinuetako |
allative | eskusoinutara | eskusoinura | eskusoinuetara |
terminative | eskusoinutaraino | eskusoinuraino | eskusoinuetaraino |
directive | eskusoinutarantz | eskusoinurantz | eskusoinuetarantz |
destinative | eskusoinutarako | eskusoinurako | eskusoinuetarako |
ablative | eskusoinutatik | eskusoinutik | eskusoinuetatik |
partitive | eskusoinurik | — | — |
prolative | eskusoinutzat | — | — |