From Latin ethnicus, from Ancient Greek ἐθνικός (ethnikós), from ἔθνος (éthnos, “tribe, country, nation”).
etnikai (not comparable)
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | etnikai | etnikaiak |
accusative | etnikait | etnikaiakat |
dative | etnikainak | etnikaiaknak |
instrumental | etnikaival | etnikaiakkal |
causal-final | etnikaiért | etnikaiakért |
translative | etnikaivá | etnikaiakká |
terminative | etnikaiig | etnikaiakig |
essive-formal | etnikaiként | etnikaiakként |
essive-modal | — | — |
inessive | etnikaiban | etnikaiakban |
superessive | etnikain | etnikaiakon |
adessive | etnikainál | etnikaiaknál |
illative | etnikaiba | etnikaiakba |
sublative | etnikaira | etnikaiakra |
allative | etnikaihoz | etnikaiakhoz |
elative | etnikaiból | etnikaiakból |
delative | etnikairól | etnikaiakról |
ablative | etnikaitól | etnikaiaktól |
non-attributive possessive - singular |
etnikaié | etnikaiaké |
non-attributive possessive - plural |
etnikaiéi | etnikaiakéi |