From Swedish fön, itself from German Föhn.
fööni (colloquial)
| Inflection of fööni (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | fööni | föönit | |
| genitive | föönin | föönien | |
| partitive | fööniä | föönejä | |
| illative | fööniin | fööneihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | fööni | föönit | |
| accusative | nom. | fööni | föönit |
| gen. | föönin | ||
| genitive | föönin | föönien | |
| partitive | fööniä | föönejä | |
| inessive | föönissä | fööneissä | |
| elative | föönistä | fööneistä | |
| illative | fööniin | fööneihin | |
| adessive | föönillä | fööneillä | |
| ablative | fööniltä | fööneiltä | |
| allative | föönille | fööneille | |
| essive | fööninä | fööneinä | |
| translative | fööniksi | fööneiksi | |
| abessive | föönittä | fööneittä | |
| instructive | — | föönein | |
| comitative | See the possessive forms below. | ||