From fjöl- (“multi-”), fjöldi (“multitude”).
fjölga (weak verb, third-person singular past indicative fjölgaði, supine fjölgað)
| infinitive (nafnháttur) |
að fjölga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fjölgað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fjölgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fjölga | við fjölgum | present (nútíð) |
ég fjölgi | við fjölgum |
| þú fjölgar | þið fjölgið | þú fjölgir | þið fjölgið | ||
| hann, hún, það fjölgar | þeir, þær, þau fjölga | hann, hún, það fjölgi | þeir, þær, þau fjölgi | ||
| past (þátíð) |
ég fjölgaði | við fjölguðum | past (þátíð) |
ég fjölgaði | við fjölguðum |
| þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | ||
| hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fjölga (þú) | fjölgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fjölgaðu | fjölgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||