The noun sense is secondary to the verb sense, which is from Old Norse fletta, from Proto-Germanic *flehtaną.[1]
flétta f (genitive singular fléttu, nominative plural fléttur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | flétta | fléttan | fléttur | flétturnar |
accusative | fléttu | fléttuna | fléttur | flétturnar |
dative | fléttu | fléttunni | fléttum | fléttunum |
genitive | fléttu | fléttunnar | flétta, fléttna | fléttanna, fléttnanna |
flétta (weak verb, third-person singular past indicative fléttaði, supine fléttað)
infinitive (nafnháttur) |
að flétta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fléttað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fléttandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég flétta | við fléttum | present (nútíð) |
ég flétti | við fléttum |
þú fléttar | þið fléttið | þú fléttir | þið fléttið | ||
hann, hún, það fléttar | þeir, þær, þau flétta | hann, hún, það flétti | þeir, þær, þau flétti | ||
past (þátíð) |
ég fléttaði | við fléttuðum | past (þátíð) |
ég fléttaði | við fléttuðum |
þú fléttaðir | þið fléttuðuð | þú fléttaðir | þið fléttuðuð | ||
hann, hún, það fléttaði | þeir, þær, þau fléttuðu | hann, hún, það fléttaði | þeir, þær, þau fléttuðu | ||
imperative (boðháttur) |
flétta (þú) | fléttið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fléttaðu | fléttiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að fléttast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fléttast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fléttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fléttast | við fléttumst | present (nútíð) |
ég fléttist | við fléttumst |
þú fléttast | þið fléttist | þú fléttist | þið fléttist | ||
hann, hún, það fléttast | þeir, þær, þau fléttast | hann, hún, það fléttist | þeir, þær, þau fléttist | ||
past (þátíð) |
ég fléttaðist | við fléttuðumst | past (þátíð) |
ég fléttaðist | við fléttuðumst |
þú fléttaðist | þið fléttuðust | þú fléttaðist | þið fléttuðust | ||
hann, hún, það fléttaðist | þeir, þær, þau fléttuðust | hann, hún, það fléttaðist | þeir, þær, þau fléttuðust | ||
imperative (boðháttur) |
fléttast (þú) | fléttist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fléttastu | fléttisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fléttaður | fléttuð | fléttað | fléttaðir | fléttaðar | fléttuð | |
accusative (þolfall) |
fléttaðan | fléttaða | fléttað | fléttaða | fléttaðar | fléttuð | |
dative (þágufall) |
fléttuðum | fléttaðri | fléttuðu | fléttuðum | fléttuðum | fléttuðum | |
genitive (eignarfall) |
fléttaðs | fléttaðrar | fléttaðs | fléttaðra | fléttaðra | fléttaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fléttaði | fléttaða | fléttaða | fléttuðu | fléttuðu | fléttuðu | |
accusative (þolfall) |
fléttaða | fléttuðu | fléttaða | fléttuðu | fléttuðu | fléttuðu | |
dative (þágufall) |
fléttaða | fléttuðu | fléttaða | fléttuðu | fléttuðu | fléttuðu | |
genitive (eignarfall) |
fléttaða | fléttuðu | fléttaða | fléttuðu | fléttuðu | fléttuðu |