for + dómur (“judgment”) after Danish fordom.
fordómur m (genitive singular fordóms, plural fordómar)
m6 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fordómur | fordómurin | fordómar | fordómarnir |
accusative | fordóm | fordómin | fordómar | fordómarnar |
dative | fordómi | fordóminum | fordómum | fordómunum |
genitive | fordóms | fordómsins | fordóma | fordómanna |
fordómur m (genitive singular fordóms, nominative plural fordómar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fordómur | fordómurinn | fordómar | fordómarnir |
accusative | fordóm | fordóminn | fordóma | fordómana |
dative | fordómi | fordómnum, fordóminum | fordómum | fordómunum |
genitive | fordóms | fordómsins | fordóma | fordómanna |