fræva

Hello, you have come here looking for the meaning of the word fræva. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word fræva, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say fræva in singular and plural. Everything you need to know about the word fræva you have here. The definition of the word fræva will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition offræva, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Noun

fræva f (genitive singular frævu, nominative plural frævur)

  1. (botany) pistil

Declension

declension of fræva
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative fræva frævan frævur frævurnar
accusative frævu frævuna frævur frævurnar
dative frævu frævunni frævum frævunum
genitive frævu frævunnar fræva frævanna

Meronyms

Verb

fræva (weak verb, third-person singular past indicative frævaði, supine frævað)

  1. (botany) to pollinate
    Synonym: frjóvga

Conjugation

fræva — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að fræva
supine
(sagnbót) 		frævað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		frævandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég fræva við frævum present
(nútíð) 		ég frævi við frævum
þú frævar þið frævið þú frævir þið frævið
hann, hún, það frævar þeir, þær, þau fræva hann, hún, það frævi þeir, þær, þau frævi
past
(þátíð) 		ég frævaði við frævuðum past
(þátíð) 		ég frævaði við frævuðum
þú frævaðir þið frævuðuð þú frævaðir þið frævuðuð
hann, hún, það frævaði þeir, þær, þau frævuðu hann, hún, það frævaði þeir, þær, þau frævuðu
imperative
(boðháttur) 		fræva (þú) frævið (þið)
Forms with appended personal pronoun
frævaðu fræviði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frævast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að frævast
supine
(sagnbót) 		frævast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		frævandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég frævast við frævumst present
(nútíð) 		ég frævist við frævumst
þú frævast þið frævist þú frævist þið frævist
hann, hún, það frævast þeir, þær, þau frævast hann, hún, það frævist þeir, þær, þau frævist
past
(þátíð) 		ég frævaðist við frævuðumst past
(þátíð) 		ég frævaðist við frævuðumst
þú frævaðist þið frævuðust þú frævaðist þið frævuðust
hann, hún, það frævaðist þeir, þær, þau frævuðust hann, hún, það frævaðist þeir, þær, þau frævuðust
imperative
(boðháttur) 		frævast (þú) frævist (þið)
Forms with appended personal pronoun
frævastu frævisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
frævaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		frævaður frævuð frævað frævaðir frævaðar frævuð
accusative
(þolfall) 		frævaðan frævaða frævað frævaða frævaðar frævuð
dative
(þágufall) 		frævuðum frævaðri frævuðu frævuðum frævuðum frævuðum
genitive
(eignarfall) 		frævaðs frævaðrar frævaðs frævaðra frævaðra frævaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		frævaði frævaða frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
accusative
(þolfall) 		frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
dative
(þágufall) 		frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu
genitive
(eignarfall) 		frævaða frævuðu frævaða frævuðu frævuðu frævuðu

Derived terms

Further reading

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From fræ and frær.

Verb

fræva

  1. Alternative form of frjóva

Conjugation

Conjugation of fræva — active (weak class 2)
infinitive fræva
present participle frævandi
past participle frævaðr
indicative present past
1st-person singular fræva frævaða
2nd-person singular frævar frævaðir
3rd-person singular frævar frævaði
1st-person plural frævum frævuðum
2nd-person plural frævið frævuðuð
3rd-person plural fræva frævuðu
subjunctive present past
1st-person singular fræva frævaða
2nd-person singular frævir frævaðir
3rd-person singular frævi frævaði
1st-person plural frævim frævaðim
2nd-person plural frævið frævaðið
3rd-person plural frævi frævaði
imperative present
2nd-person singular fræva
1st-person plural frævum
2nd-person plural frævið
Conjugation of fræva — mediopassive (weak class 2)
infinitive frævask
present participle frævandisk
past participle frævazk
indicative present past
1st-person singular frævumk frævuðumk
2nd-person singular frævask frævaðisk
3rd-person singular frævask frævaðisk
1st-person plural frævumsk frævuðumsk
2nd-person plural frævizk frævuðuzk
3rd-person plural frævask frævuðusk
subjunctive present past
1st-person singular frævumk frævuðumk
2nd-person singular frævisk frævaðisk
3rd-person singular frævisk frævaðisk
1st-person plural frævimsk frævaðimsk
2nd-person plural frævizk frævaðizk
3rd-person plural frævisk frævaðisk
imperative present
2nd-person singular frævask
1st-person plural frævumsk
2nd-person plural frævizk

Descendants

  • Norwegian Nynorsk: fræve

Adjective

fræva

  1. inflection of frær:
    1. strong feminine accusative singular
    2. strong masculine accusative plural
    3. weak masculine oblique singular
    4. weak feminine nominative singular
    5. weak neuter singular

Noun

fræva

  1. indefinite genitive plural of fræ

References

Wikious
Boobota
Sagapedia