From Swedish fön, itself from German Föhn.
fööni (colloquial)
Inflection of fööni (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | fööni | föönit | |
genitive | föönin | föönien | |
partitive | fööniä | föönejä | |
illative | fööniin | fööneihin | |
singular | plural | ||
nominative | fööni | föönit | |
accusative | nom. | fööni | föönit |
gen. | föönin | ||
genitive | föönin | föönien | |
partitive | fööniä | föönejä | |
inessive | föönissä | fööneissä | |
elative | föönistä | fööneistä | |
illative | fööniin | fööneihin | |
adessive | föönillä | fööneillä | |
ablative | fööniltä | fööneiltä | |
allative | föönille | fööneille | |
essive | fööninä | fööneinä | |
translative | fööniksi | fööneiksi | |
abessive | föönittä | fööneittä | |
instructive | — | föönein | |
comitative | See the possessive forms below. |