From ġe- + tierġan (“to vex”)
ġetierġan
infinitive | ġetierġan | ġetierġenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | ġetierġe | ġetierġde |
second person singular | ġetierġest, ġetierġst | ġetierġdest |
third person singular | ġetierġeþ, ġetierġþ | ġetierġde |
plural | ġetierġaþ | ġetierġdon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | ġetierġe | ġetierġde |
plural | ġetierġen | ġetierġden |
imperative | ||
singular | ġetierġ | |
plural | ġetierġaþ | |
participle | present | past |
ġetierġende | ġetierġed |