From Proto-Indo-European *ǵn̥h₃wós, from *ǵneh₃- (“know”) (whence Latin gnōscō (“to know, recognize”)) + *-wós (whence Latin -vus).
gnāvus (feminine gnāva, neuter gnāvum, comparative gnāvior, superlative gnāvissimus); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gnāvus | gnāva | gnāvum | gnāvī | gnāvae | gnāva | |
Genitive | gnāvī | gnāvae | gnāvī | gnāvōrum | gnāvārum | gnāvōrum | |
Dative | gnāvō | gnāvō | gnāvīs | ||||
Accusative | gnāvum | gnāvam | gnāvum | gnāvōs | gnāvās | gnāva | |
Ablative | gnāvō | gnāvā | gnāvō | gnāvīs | |||
Vocative | gnāve | gnāva | gnāvum | gnāvī | gnāvae | gnāva |