From Old Norse grátr, from Proto-Germanic *grētaz.
grátur m (genitive singular gráts, uncountable)
m6s | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | grátur | gráturin |
accusative | grát | grátin |
dative | gráti | grátinum |
genitive | gráts | grátsins |
From Old Norse grátr, from Proto-Germanic *grētaz.
grátur m (genitive singular gráts, no plural)
singular | ||
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | grátur | gráturinn |
accusative | grát | grátinn |
dative | gráti | grátinum |
genitive | gráts | grátsins |
grátur f pl (plural only, genitive plural grátna)
plural | ||
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | grátur | gráturnar |
accusative | grátur | gráturnar |
dative | grátum | grátunum |
genitive | grátna | grátnanna |