From hár (“hair”) + greiðsla (“hairstyle”).
hárgreiðsla f (genitive singular hárgreiðslu, nominative plural hárgreiðslur)
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hárgreiðsla | hárgreiðslan | hárgreiðslur | hárgreiðslurnar |
accusative | hárgreiðslu | hárgreiðsluna | hárgreiðslur | hárgreiðslurnar |
dative | hárgreiðslu | hárgreiðslunni | hárgreiðslum | hárgreiðslunum |
genitive | hárgreiðslu | hárgreiðslunnar | hárgreiðsla | hárgreiðslanna |