From határ (“limit, boundary”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
határtalan (comparative határtalanabb, superlative leghatártalanabb)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | határtalan | határtalanok |
accusative | határtalant | határtalanokat |
dative | határtalannak | határtalanoknak |
instrumental | határtalannal | határtalanokkal |
causal-final | határtalanért | határtalanokért |
translative | határtalanná | határtalanokká |
terminative | határtalanig | határtalanokig |
essive-formal | határtalanként | határtalanokként |
essive-modal | határtalanul | — |
inessive | határtalanban | határtalanokban |
superessive | határtalanon | határtalanokon |
adessive | határtalannál | határtalanoknál |
illative | határtalanba | határtalanokba |
sublative | határtalanra | határtalanokra |
allative | határtalanhoz | határtalanokhoz |
elative | határtalanból | határtalanokból |
delative | határtalanról | határtalanokról |
ablative | határtalantól | határtalanoktól |
non-attributive possessive – singular |
határtalané | határtalanoké |
non-attributive possessive – plural |
határtalanéi | határtalanokéi |