From heim (“home”) + færður (“moved, brought”), from the past participle of færa (“to move, to bring”).
heimfærður (not comparable)
strong declension (indefinite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|---|
nominative | heimfærður | heimfærð | heimfært | |
accusative | heimfærðan | heimfærða | ||
dative | heimfærðum | heimfærðri | heimfærðu | |
genitive | heimfærðs | heimfærðrar | heimfærðs | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | heimfærðir | heimfærðar | heimfærð | |
accusative | heimfærða | |||
dative | heimfærðum | |||
genitive | heimfærðra | |||
weak declension (definite) |
singular | masculine | feminine | neuter |
nominative | heimfærði | heimfærða | heimfærða | |
acc/dat/gen | heimfærða | heimfærðu | ||
plural (all-case) | heimfærðu |